الهي ، اين بنده حقير تو جز كمك تو راه نمي يابد و جز به ياري تو قدم بر نمي دارد .رحيما، حق و راستي، روشن است و راه گشا ، ولي چه بسيار خطاها كه در كنارش جلوه گرند و چه بسيار ناحق ها كه ظاهري فريبنده دارند. چه گره ها كه در ظاهر به دورغي گشوده مي شوند و چه درهاي بسته كه در ظاهر به فريبي باز مي شوند.
اي پناه من، تو دستم را بگير و دلم را به حق و راستي زنده بدار تا گرفتار ظاهر بيني نشوم و اين گشايش ها را باور نكنم و چاره راه نشمرم .
الهي، تو مرا به حق فراخواندي، هرچند در ظاهر به ضرر خودم و خويشانم باشد(1) و من به راستي برآن باورم كه گرهي به ناحق گشوده نمي شود ، مگر آنكه گرهي بزرگ تر در كار آيد و چاره اي به ناحق راه مگشايد، مگر آنكه انسان را به بيچارگي ها افكند. اي عزيزا، ياري ام كن تا اين باور را در همه لحظه هايم جاري كنم كه مولايم امام حسن عسگري عليه السلام فرمود «هيچ عزت مندي ، حق را رها نكرد، مگر آنكه خوار شد و هيچ حقير و ذليلي حق را نگرفت، مگر آنكه عزيز و بزرگ شد »(2) سپس مددم كن كه به توصيه مولايم علي عليه السلام با تلخي حق بسازم و سختي اش را تحمل كنم و از اينكه شيريني باطل غافلم كند، دور بمانم .(3)
اي مهربان ولي برحق تو، مولا علي عليه السلام رفتار بر پايه حق را ميزان رضايت تو بر شمرده و فرموده است : برتراز همه مردم نزد خدا كسي است كه عمل به حق نزد او محبوب تر باشد، هر چند عمل به حق، مايه اندوه وي باشد و عمل به باطل ، سبب جلب منفعت او باشد.(4)
براي من ناتوان بي پناه، چه سودي برتر از نزديكي به تو و محبوب بودن نزد توست. پس چنان خواه كه جز به حق كلامي نگويم، جز به حق گامي برندارم و جز به حق دست به كاري نزنم، هر چند برايم تلخ و ناگوار باشد
نظرات شما عزیزان: